Będzie lepiej i nawet jeszcze lepiej – wystawa w Galerii Arsenał

Galeria Arsenał zaprasza na wystawę: „Będzie lepiej i coraz lepiej? – prezentacja Kolekcji II”. Otwarcie wystawy nastąpi dziś, tj. 6 października 2016 r. o godz. 18.00 i będzie ona czynna do 17 listopada 2016 roku.

Tytuł wystawy został zaczerpnięty z jednej z prac znajdujących się w kolekcji Galerii Arsenał – neonu Ryszarda Grzyba. To optymistyczne hasło stało się punktem odniesienia dla refleksji artystów – głównie polskich, ale też ze wschodu oraz południa Europy. Wszystkie prezentowane prace powstały w XXI wieku, gdy najtrudniejszy okres transformacji ustrojowej Polska miała już za sobą. Klimat społeczny wydawał się wówczas przesycony nadzieją na szybką modernizację państwa i przesunięcie w kierunku Europy Zachodniej. Jednakże w swych dyskursach artyści przypominali bolesne wydarzenia z przeszłości, podkreślali wagę sporów symbolicznych – lekceważonych we współczesnym społeczeństwie – oraz snuli pozbawione optymizmu wizje przyszłości.

Prezentowane na wystawie prace z Kolekcji II Galerii Arsenał to często dzieła ikoniczne, które w dzisiejszej rzeczywistości, pełnej napięć i niepewności, wybrzmiewają na nowo. Przykładami niech będą tu rzeźba Kobieta w masce Anny Baumgart, przedstawiająca ofiarę zamachu terrorystycznego w londyńskim metrze w 2005 r., czy fotografie Katarzyny Kozyry (Krzysztof Czerwiński II), swoją treścią zadające pytania o rolę miłosierdzia w sytuacji konfliktów z napięciami religijnymi i kulturowymi w tle.

Większość mówiących o przyszłości prac z kolekcji Arsenału to dystopie. Instalacja rzeźbiarska Chłopiec i jego pies Kuby Bąkowskiego czy wykonane w kijowskim metrze fotografie Piotra Wyrzykowskiego (Polowanie na człowieka) są wizjami z gatunku science fiction, jednak zawierają też w sobie złowieszczy ładunek realizmu. Inne prace traktują o niepowodzeniu projektów niosących nadzieję na modernizację, jak choćby wideo Energy Lithuania litewskiego artysty Deimantasa Narkevičiusa.

Obrazu wystawy dopełniają prace autotematyczne. Wskazują na historię, w której sztuka padała ofiarą najróżniejszych systemów politycznych. Przepełniona humorem Modernistka Julity Wójcik może być czytana jako gorzka refleksja na temat utopijnego i naiwnego w gruncie rzeczy konstruowania przyszłości przez artystów. Inne dzieła, choć odnoszą się do konkretnych wydarzeń, mają bardziej uniwersalną wymowę. Wideo Huberta Czerepoka Lux Aeterna jest przepełnione odniesieniami estetycznymi i symbolicznymi. Opowiadając o tragedii na wyspie Utøya, jest równocześnie refleksją na temat sztuki, która z kategorii takich jak podniosłość łatwo może ześlizgiwać się w obszary owładnięte obłędem absolutyzacji samej siebie.

Wystawa „Będzie lepiej i coraz lepiej?” jest w dużym stopniu reakcją na atmosferę ostatnich miesięcy, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Przywołuje bardzo aktualny, czasami wręcz profetyczny głos artystów, którzy często reagują na wydarzenia społeczne wbrew dominującym narracjom, problematyzują kwestię symboli w przestrzeni publicznej oraz mniej lub bardziej odległą historię. Nie pomija również roli, jaką pełnią wypowiedzi artystów oraz konsekwentnie budowane kolekcje sztuki współczesnej.

(Źródło i foto: GA/ oprac. Kalina)