Zdaniem europosła Krzysztofa Jurgiela odbudowa zasobów przyrodniczych w UE nie powinna być realizowana poza traktatowo

Szaleństwo klimatyczne, czy faktyczna troska o środowisko naturalne? Polityka Unii Europejskiej w tym względzie raczej przypomina to pierwsze. Europoseł Krzysztof Jurgiel protestuje przeciwko zbytniej ingerencji brukselskich urzędników, zwłaszcza w tych obszarach, które wyjęte są spod traktatów.

Komisja Europejska uważa, że realizacja celów UE w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej na 2030 r. i na 2050 r. możliwa jest tylko, jeśli podjęte zostaną bardziej zdecydowane działania. W Europejskim Zielonym Ładzie zapowiedziano, że Komisja określi działania, w tym działania o charakterze prawnym, które pomogą państwom członkowskim poprawić stan ekologiczny zdegradowanych ekosystemów, również tych bogatych w węgiel, oraz przywrócić je do dobrego stanu ekologicznego.

W unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności 2030 Komisja zobowiązała się do zaproponowania prawnie wiążących celów w takim zakresie jak odbudowa zasobów przyrodniczych. Dotyczy to głównie zdegradowanych ekosystemów w UE, w szczególności tych o największym potencjale usuwania i składowania dwutlenku węgla, jak również w zakresie zapobiegania klęskom żywiołowym i łagodzenia ich skutków.

Bo trzeba wiedzieć, że rozporządzenie w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych, w brzmieniu zaproponowanym przez Komisję, nałożyłoby na państwa członkowskie nowe obowiązki:

• wprowadzenie środków odbudowy koniecznych do przywrócenia do dobrego stanu obszarów typów siedlisk, których stan nie jest dobry: Do 2030 r.– 30%, do 2040 r. – 60%, do 2050 r. – 90%
• zwiększenie do 2040 r. całkowitej krajowej powierzchni zielonych przestrzeni miejskich w miastach oraz w małych miastach i na przedmieściach o co najmniej 3% całkowitej powierzchni miast, małych miast i przedmieść, a do 2050 r. o co najmniej 5%.
• usunięcie barier dla łączności podłużnej i poprzecznej wód powierzchniowych
• odwrócenie tendencji spadku populacji owadów zapylających do 2030 r., a następnie osiągnięcie i utrzymanie tendencji wzrostowej w zakresie liczebności tej populacji aż do osiągnięcia zadowalających poziomów.

Potencjalne zagrożenia zawarte w tym wniosku Komisji to:

• szerokie uprawnienia Komisji Europejskiej (m.in. akty delegowane i przegląd krajowych planów odbudowy) i dostęp do sprawiedliwości
• obciążenia administracyjne i finansowe
• kwestie społeczno-gospodarcze:
• ograniczona pula dostępnych powierzchni
• wyjście poza sieć Natura 2000
• wpływ na planowanie przestrzenne
• przeniesienie zapisów rozporządzenia na grunt krajowy

Rolnictwo:

• Trudności związane z ponownym nawodnieniem torfowisk
• Zmiany w działalności rolniczej
• Bezpieczeństwo żywnościowe

I dodał jeszcze, że obecne bowiem brzmienie nie daje szans państwom członkowskim na „wytłumaczenie” osiągnięcia niskich wskaźników, lecz od razu narzuca aktualizacje planu i konieczność wprowadzenia nowych, dodatkowych środków.

(Cezarion/ Foto: wrotapodlasia.pl)