Dialog społeczny spotyka się z wieloma barierami, które uniemożliwiają jego skuteczne prowadzenie. Często nie zdajemy sobie sprawy z ich wielości. To błąd, który może mieć dla nas – jak i dla naszego partnera w negocjacjach – bardzo poważne skutki.
Umiejętności negocjacyjne decydują o przebiegu konsultacji społecznych związkowców z pracodawcami. Czas pracy i jej specyfika nie zawsze pozwalają pracownikom na pozyskanie i doskonalenie tych umiejętności. Pracodawcy posiadający większe środki finansowe, mogą sobie pozwolić na zatrudnienie profesjonalnych negocjatorów. Jednak związkowcy wcale nie muszą stać z tego powodu na straconej pozycji – powinni korzystać ze wszelkich możliwości podniesienia kwalifikacji w tym zakresie poprzez uczestnictwo w projektach promujących dialog społeczny, studiach podyplomowych z zakresu negocjacji i komunikacji społecznej. W ramach realizowanego projektu „5.5.2 Akademia Rozwoju Dialogu Społecznego" powstanie Podlaskie Centrum Dialogu Społecznego, celem działalności którego będzie podniesienie świadomości społecznej funkcjonowania związków zawodowych oraz wzrost kompetencji prawnych, negocjacyjnych i komunikacyjnych w zakresie dialogu społecznego.
Brak umiejętności aktywnego słuchania
Ta bariera odnosi się zarówno do strony związkowej, jak i strony pracodawców. Dialog społeczny zakłada otwartość obu stron. Każda ze stron dialogu ma prawo do wypowiedzenia się w danej, spornej kwestii, formułowania swoich poglądów, opinii, postulatów. Uwaga jest wymagana z obu stron – dla samej skuteczności i zasadności owego – tak, aby prowadzony dialog nie przerodził się w monolog.
Brak znajomości podstawowych mechanizmów ekonomicznych
Sytuacja gospodarcza i ekonomiczna ma determinujący wpływ na rynek pracy. Pracownicy nie zawsze mają świadomość zachodzących procesów ekonomicznych. Edukacja ekonomiczna może również odbywać się poprzez konkretne projekty skierowane do środowiska związkowego lub studia podyplomowe, warsztaty i szkolenia. Podobnie jak w przypadku negocjacji istnieje możliwość wyznaczenia w danej organizacji związkowej odpowiednich osób, które będą śledzić na bieżąco zagadnienia ekonomiczne.
Brak zdolności koalicyjnej
Podlaska Federacja Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia (PFZZPOZ) i Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych (OZZPiP) Zarząd Regionu Białystok, są przykładem na to, że istnieje możliwość tworzenia szerszych koalicji związkowych dla skuteczniejszej obrony wspólnych interesów pracowniczych. Związki zawodowe muszą w pewnych okolicznościach porzucić różnego rodzaju podziały wynikające z uwarunkowań historycznych, czy też geograficznych i zdecydować się na działanie w jednym celu dla dobra wspólnego.
Brak znajomości technologii informacyjnej
W epoce Internetu i portali społecznościowych, również związki zawodowe powinny zadbać o szybki i sprawny system komunikowania się w sieci. Tworzenie stron internetowych, blogów i profili na portalach społecznościowych może służyć lepszej organizacji związków, wymianie doświadczeń i informacji. Narzędzia tego rodzaju mogą również powstać w wyniku realizacji projektów promujących dialog społeczny i działalność związkową. Przykładem takiej inicjatywy jest strona www. podlaskidialog.pl i profil „Podlaski Dialog” na portalu Facebook oraz w Google+ powstałe w ramach projektu „5.5.2 Akademia Rozwoju Dialogu Społecznego” (ARDS).
Komentarze opinie