Profesor Szamatowicz honorowym obywatelem Białegostoku. Radni nie byli zgodni

Najważniejszym osiągnięciem profesora w dziedzinie medycyny było pionierskie zastosowanie technik rozrodu wspomaganego medycznie w Polsce. Wraz z zespołem dokonał przełomu w 1987 roku, umożliwiając narodzenie się pierwszego polskiego dziecka metodą in vitro. To wydarzenie, datowane na 12 listopada 1987 roku, nie tylko odmieniło życie rodziców Magdy, pierwszego dziecka z in vitro, lecz także otworzyło nowe perspektywy dla par zmagających się z niepłodnością. Sprawiło też, że Białystok zyskał uznanie w Europie jako centrum ekspertów w dziedzinie medycyny rozrodu - czytamy w uzasadnieniu projektu uchwały.

Gdyby profesor Szamatowicz dokonał transplantacji serca, znalazł lekarstwo na chorobę Alzheimera, to nikt nie miałby najmniejszych wątpliwości, że jest to ogromny sukces, w którym nie ma drugiej strony medalu. Doceniam doroboek naukowy, zawodowy profesora Szamatowicza, natomiast w uzasadnieniu (projektu uchwały - przyp. red.) znajduje się zdanie, że społeczeństwo rozmawia o in vitro. Głównie podnoszone są dwie kwestie: że metoda ta umożliwia poczęcie i narodzenie dziecka, a także że jest kosztowna. Rzadziej mówi się o tym, co się dzieje z tymi, którzy nie mają szansy się urodzić - mówił Myszkowski.

Oczywiście to jest piękne, kiedy rodzi się dziecko, każde życie jest cudem, ale jak dużym kosztem swoich sióstr i braci, którzy prawdopodobnie nigdy nie otrzymają szansy na to, aby się narodzić. I myślę, że ten wątek też powinien być brany pod uwagę. Nie ujmując nic z dorobku naukowego i zawodowego profesora Szamatowicza, nie mogę przejść obojętnie nad tą drugą stroną metody in vitro. Może to zabrzmi dość mocno, ale po wiem tak: Robert Oppenheimer był genialnym fizykiem, ale nie przez to został zapamiętany - powiedział Paweł Myszkowski.