Zaskrońce mówią o wiośnie

Podczas wypraw do lasu w cieplejsze dni można już spotkać wygrzewające się w wiosennym słońcu zaskrońce.

W lesie od wielu dni kwitną wawrzynek wilczełyko, przylaszczka pospolita, śledziennica skrętolistna, zawilec gajowy, zdrojówka rutewkowata, praktycznie większość leszczyn już przekwitła. Wiosnę widać też w świecie zwierząt.

- 26 marca patrolując z leśniczym Mikołajem Borowikiem teren jednej z puszczańskich, leśnych osad na kserotermicznej murawie, na której pojawiło się samosiewne odnowienie sosny, natknąłem się na wygrzewającego się w słońcu sporego zaskrońca. Gdy podeszliśmy bliżej, okazało się, że jest to cała trójka węży. Mogła to być samica z dwoma adoratorami, o czym świadczą ich rozmiary. Samice są większe od samców, a te dorastają do około metra długości. Średniej wielkości samica osiąga zaś długość około półtora metra – opowiada Andrzej Antczak.

Bliższa obserwacja ujawniła, że samica straciła wcześniej ogon, co jest widoczne na jednym ze zdjęć. Przyczyny mogą być różne. Zaskrońce są pokarmem różnych zwierząt, a przysmakiem bocianów. Mogła ogon stracić także w kolizji drogowej albo w czyimś ogródku.

Ten wąż występuje na terenie całej Europy, z wyjątkiem Szkocji i Irlandii. Zaskrońce są zwierzętami pożytecznymi – żywią się małymi gryzoniami (myszy, nornice), a także płazami i rybami. Polują wyłącznie na zwierzęta w ruchu.

- By odstraszyć drapieżnika, zaskrońce wydzielają nieprzyjemnie pachnącą ciecz, udając martwe zwierzę. Zagrożony wydaje głośny syk – i to wczoraj mogliśmy usłyszeć w wykonaniu tej trójki – opisuje mężczyzna.

Polska nazwa zwierzęcia wiąże się z dwiema żółtymi plamami z tyłu głowy – jakby za skroniami. Plamy te są otoczone wyraźną czarną linią, tworzącą obwódkę. Spód węża jest jasny – białokremowy z wyraźnymi czarnymi plamami.

Okres godowy przypada na kwiecień. Samica składa na przełomie wiosny i lata od 9 do 40 jaj. Wylęg młodych węży następuje na ogół po dwóch miesiącach (od sierpnia do jesieni), a długość młodych węży wynosi około 15 cm i są one natychmiast samodzielne.

Zaskrońce lubią tereny podmokłe, bagienne, bliskość jezior i zbiorników. Węże te doskonale pływają i nurkują. Przypominamy – ten wąż jest niegroźny i wręcz unika człowieka – choć coraz częściej spotykamy go w sąsiedztwie naszych domów, a także w naszych ogrodach.

(Źródło: bialystok.lasy.gov.pl/ oprac. Kalina/ Foto: Andrzej Antczak)