Sadzenie czas zacząć

W nadleśnictwach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku rozpoczęły się już „odnowienia" czyli sadzenie młodego pokolenia lasu.

Małe drzewka sadzone są w miejscach wyciętego dojrzałego drzewostanu tzw. „zrębu". Sadzenie wykonywane jest najczęściej w drugim roku po wycięciu drzewostanu, nie później jednak niż 5 lat po wycięciu.

W zależności od wieku, gatunku i sposobu przygotowania gleby stosowane są różne techniki ręcznego sadzenia. Wyróżniamy między innymi sadzenie w szparę przy użyciu kostura (najmniejsze sadzonki), jamki czy dołki przy pomocy szpadla (najstarsze i największe sadzonki).

- Odnowienia mają kluczowe znaczenie dla zachowania ciągłości produkcji leśnej oraz istnienia lasu dla przyszłych pokoleń – wyjaśniają leśnicy.

W przypadku jednorocznej sosny, ze względu na niewielki rozmiar sadzonki, stosuje się metodę sadzenia w szparę. Wykonywanie czynności sadzenia odbywa się w tzw. „parach" czyli przez dwie osoby, jedna z nich zajmuje się przygotowywaniem otworu a druga umieszczaniem sadzonki i przydeptaniem gleby wokół niej.



Najważniejszą zasadą, którą należy się kierować podczas sadzenia jest wykonanie otworu w glebie o odpowiedniej głębokości, tak by zmieścił się cały korzeń i udeptanie sadzonki tak, aby nie powstał kopczyk, który powoduje odpływ wód opadowych, niezbędnych dla prawidłowego wzrostu i rozwoju każdej rośliny.

Produkcją materiału sadzeniowego na potrzeby odnowień, zajmują się „szkółki leśne". Szkółki hodują sadzonki z nasion dobrej jakości i odpowiedniego pochodzenia. Przed posadzeniem młode drzewka są przewożone w odpowiednich pojemnikach ze szkółki na powierzchnię przeznaczoną do odnowienia. Tam sadzonki przechowywane są w tzw. „dołach", przykrytych na przykład gałęziami świerkowymi lub innym materiałem zapobiegającym przenikaniu promieni słonecznych.

(Źródło i foto: bialystok.lasy.gov.pl/ oprac. ASM)