To już 17. Święto Polskiej Flagi Narodowej. Biel i czerwień to symbole srebra i ognia

Polska flaga narodowa nie jest zbyt skomplikowana. Składa się wyłącznie z dwóch kolorów. Jednak należy wiedzieć, że nie można ich łączyć jak się komuś podoba lub jak jest wygodnie. Są precyzyjne przepisy zapisane w ustawie odnośnie naszych barw narodowych. Ale jest także i symbolika.

Od 17 lat, a dokładniej od 2004 roku obchodzimy w Polsce Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Każdy z nas wie, że barwy ojczyste to biel i czerwień. Ale mają one swoje konkretne znaczenie w heraldyce i symbolice. W dniu takim jak dziś, kiedy w sposób szczególny honorujemy nasze barwy narodowe oraz flagę, warto przypomnieć, skąd się wzięła właśnie biel i czerwień w naszym kraju.

Według ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych jest nią prostokątny płat tkaniny o barwach białej i czerwonej. Barwy te mają być ułożone w poziomych pasach zaczynając się od góry w kolorze białym. Znieważenie, niszczenie, uszkadzanie lub usuwanie Flagi Polski to występek zagrożony karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do roku.

Barwy naszej flagi narodowej wprost nawiązują do godła państwowego, czyli białego orła na czerwonym tle. Zgodnie z zasadami heraldyki kolor biały na fladze symbolizuje właśnie orła, a dolny czerwony tarczę herbową. Barwy stosownie mają swoje znaczenie symboliczne. Biały jest srebrem, oznacza także wodę, a w zakresie wartości duchowych czystość i niepokalanie. Czerwony jest zaś odniesieniem do ognia, cnót, waleczności i odwagi.

W Białymstoku, w samo południe flaga na maszcie stojącym przy pomniku Marszałka Józefa Piłsudskiego zostanie podniesiona. Można będzie usłyszeć hymn Polski. W centrum miasta zostaną ustawione stojaki, z których mieszkańcy będą mogli brać kokardy narodowe. Miasto oraz miejskie autobusy będą udekorowane polskimi flagami.

- Biel i czerwień, nasze narodowe barwy, to symbol osiągnięć Polaków, to znak naszego przywiązania do dziedzictwa przodków, do ich poświęcenia dla wolności i niepodległości. Bądźmy dumni z naszej flagi. Udekorujmy także nasze okna i balkony barwami narodowymi – powiedział prezydent Tadeusz Truskolaski.

W dniu 2 maja, kiedy w większości wywieszamy flagi lub uczestniczymy w jej honorowym podniesieniu na maszt, obchodzimy także inne ważne święto. Dziś w sposób szczególny powinniśmy pamiętać o Polkach i Polakach mieszkających poza granicami kraju. Dzień Polonii i Polaków za Granicą to ważne polskie święto obchodzone od 2002 roku. Zostało ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, z inicjatywy Senatu RP – w dowód uznania wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii i Polaków za granicą w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc Krajowi w najtrudniejszych momentach.

Mianem Polonii określa się wszystkie osoby, które posiadają polskie korzenie oraz kultywują narodowe tradycje i zwyczaje. Święto Polonii i Polaków mieszkających za granicą jest celebrowane na całym świecie, od chłodnych zakątków Kanady po gorące argentyńskie plaże.

Za granicą żyje 20 milionów Polaków

Najwięcej Polaków zamieszkuje obecnie kontynent amerykański. Emigrując nasi rodacy wybierali głównie takie państwa jak – Stany Zjednoczone, Kanada, Brazylia, ale także Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Rosja czy Australia. Również na Litwie, Ukrainie i Białorusi, Polacy stanowią znaczny procent ludności, jednak ich obecność wynika w przeważającej większości z historycznej sytuacji geopolitycznej i bliskości geograficznej.

Ogółem szacuje się, że poza granicami naszego państwa żyje około 20 milionów osób narodowości polskiej.

Tęsknota za Ojczyzną

Mimo wielu kilometrów jakie dzielą Polonię od ojczystego kraju, nasi rodacy nie zapominają o swoich korzeniach. Od małych, symbolicznych gestów po aktywne wspieranie polskości – Polonia przekazuje cząstkę naszego narodu do innych kultur i środowisk.

Polacy mieszkający za granicą swoje święto celebrują w różny sposób. Jedni we własnym, rodzinnym gronie, inni skupiając się w polonijnych stowarzyszeniach, a niektórzy organizując marsze w biało-czerwonych pochodach po głównych ulicach miast. Łączy ich jedno: wielkie przywiązanie do polskości i tęsknota za ukochaną ojczyzną.

(Agnieszka Siewiereniuk – Maciorowska/ Foto: Archiwum Państwowe w Białymstoku)