Bakteryjne zapalenie pochwy, rzucawka przedporodowa czy cukrzyca ciążowa – to tylko niektóre ze skutków niedoboru witaminy D, które mogą wystąpić u kobiet w ciąży. Jak wynika z badania przeprowadzonego przez ekspertów z Uniwersytetu Cork w Irlandii, aż u ponad 91% przebadanych przyszłych mam, stwierdzono jej znaczny deficyt. Zaskakuje też niska świadomość konsekwencji, które mogą wynikać z jej niedoboru - a przecież mówimy o zagrożeniu zdrowia czy nawet życia mamy i dziecka.
Witamina D nazywana także witaminą słońca, ze względu na jeden ze sposobów jej pozyskiwania, określa grupę rozpuszczalnych w tłuszczach związków chemicznych odpowiedzialnych za właściwe utrzymanie gospodarki wapniowo-fosforowej, niezbędnej do prawidłowej budowy kośćca oraz zębów. Do jej zadań należy także poprawa kondycji mięśni, w tym mięśnia sercowego, przewodzenie impulsów nerwowych oraz zmniejszenie wydzielania hormonu produkowanego przez przytarczycę.
W czasie ciąży
W szczególności witamina D ma istotny wpływ na prawidłowy przebieg ciąży, a także rozwój płodu i zdrowie nowonarodzonego dziecka. Kobiety z dużymi jej niedoborami są narażone na wystąpienie cukrzycy ciążowej, stanu przedrzucawkowego, rzucawki czy bakteryjnego zapalenia pochwy. Jej deficyt może oznaczać konieczność cesarskiego cięcia i powodować komplikacje związane z utrzymaniem procesów rozwojowych płodu. Również same noworodki obciążone niedoborem witaminy D są zagrożone ryzykiem wystąpienia hipokalcemii, niskiej masy urodzeniowej czy nieprawidłowego rozwoju układu kostnego i budowy ciała. Istnieją także dowody wskazujące, że witamina D odpowiada za rozwój mózgu nienarodzonego jeszcze dziecka. Jej niedobór może więc oznaczać zmiany strukturalne i funkcjonalne mózgu, skutkujące długofalowymi zaburzeniami w zachowaniu malucha w późniejszym okresie.
Skąd ją czerpać?
Około 90% zapotrzebowania na witaminę D jest pokrywane ze słońca, przy odpowiedniej ekspozycji skóry. Położenie geograficzne Polski ogranicza jednak okres aktywnej syntezy tej witaminy. Zachodzi ona od końca kwietnia do początku września tylko w słoneczne dni, w godzinach od 10:00 do 15:00. Pozyskanie więc jej odpowiedniej dawki potrzebnej do właściwego funkcjonowania, wymaga codziennego przebywania na słońcu przez około 15 – 20 minut z odsłoniętą powierzchnią ciała na poziomie co najmniej 18%.
Drugim istotnym źródłem dostarczania witaminy D jest dieta. Jednak, aby zapewnić organizmowi jej odpowiednie stężenie, musielibyśmy zjadać codziennie kilkadziesiąt jajek lub wypijać kilkanaście litrów mleka. Powstałe więc deficyty powinny być uzupełniane poprzez dodatkową suplementację, odpowiednio dostosowaną do wieku oraz stanu, w jakim obecnie się znajduje się nasz organizm.
Najnowsze zalecenia
W 2013 roku międzynarodowy zespół ekspertów, opublikował nowe zalecania dotyczące suplementacji witaminy D dla mieszkańców Europy Środkowej, w tym również Polski. Według nich jej suplementacja w poszczególnych grupach powinna wyglądać następująco.
• Kobiety w ciąży oraz w okresie laktacji - od 1500 do 2000 IU dziennie.
• Noworodki i niemowlęta do 6. miesiąca życia – 400 UI dziennie.
• Dzieci od 6. do 12. miesiąca od 400-600 IU,
• Wcześniaki (do 40 tyg.) - od 400 do 800 IU dziennie. Po tym czasie witaminę należy podawać według zaleceń dla niemowląt.
Komentarze opinie