Jeśli posiadasz zdjęcia, dokumenty lub chcesz podzielić się swoimi wspomnieniami dotyczącymi tej ulicy skontaktuj się z Centrum im. Ludwika Zamenhofa.
Zebrane materiały będą zaprezentowane w książce „Bojary 3” – trzecim wydawnictwie poświęconym jednej z najciekawszych dzielnic Białegostoku.Książka zostanie wydana w 2013 roku.
Dwie poprzednie książki poświęcone Bojarom cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Powstały dzięki wszystkim osobom, które zechciały opowiedzieć o życiu codziennym niegdysiejszych Bojar i udostępnić cenne fotografie i dokumenty z prywatnych archiwów. „Bojary 3" będą zawierać obszerny tekst opowiadający o dziejach ul. Starobojarskiej, jednej z najważniejszych ulic dzielnicy, autorstwa Wiesława Wróbla.
– Współcześnie ul. Starobojarska tylko w niewielkim ułamku przypomina tą, która istniała jeszcze kilkadziesiąt lat temu – mówi Wiesław Wróbel. – Zanim została zabudowana nowoczesnymi obiektami istniało przy niej 30 posesji, których historia sięgała dalekiej przeszłości Białegostoku, aż do przełomu XVIII i XIX w. Każda z nich miała swoją własną historię kształtującą się nieprzerwanie do 1939 r. i nierzadko odzwierciedlającą w mikroskali dzieje całego miasta.
Jeszcze po zakończeniu II wojny światowej, pomimo ogromu zniszczeń i tragedii, w większości stojących przy niej domów wciąż żyły osoby należące do rodzin dawnych właścicieli. Wśród nich byli Ludewigowie spod nr 1, Hermanowscy spod nr 3, Muszyńscy spod nr 7, Godyńscy i Lenczewscy spod nr 9, Smolscy spod nr 13, Lulowie spod nr 14, Dzieniowie spod nr 15, Młyńczykowie spod nr 16, Bieliczowie i Kostrzewscy spod nr 23 czy wreszcie Szymańscy spod nr 30.
Oprócz nich w domach przy ul. Starobojarskiej w latach powojennych swoje mieszkania miały wciąż rodziny, których przodkowie żyli tam jeszcze przed 1939 r.
Ambicją Wiesława Wróbla jest możliwie najbardziej szczegółowe opisanie dziejów ul. Starobojarskiej, poznanie historii tej części miasta nie tylko poprzez ogólnodostępne archiwalia, ale także poprzez wiedzę, wspomnienia, dokumenty i zdjęcia mogące być w posiadaniu potomków wymienionych rodzin lub osób, które mieszkały niegdyś przy tej ulicy.
– Bez pomocy tych, którzy pamiętają, tekst o historii ul. Starobojarskiej będzie zwykłym artykułem historycznym – mówi Wiesław Wróbel. – Dlatego zwracam się z osobistym apelem do wszystkich, dla których dzieje Bojar to ich własna historia: pomóżcie nam, skontaktujcie się z Centrum im. Ludwika Zamenhofa, opowiedzcie swoje historie o ul. Starobojarskiej, podzielcie się bezcennymi zdjęciami i dokumentami.
Osoba do kontaktu: Agnieszka Mieńko, e-mail: [email protected], tel. 85 6767367
Na zdjęciu: Dom rodziny Młyńczyków, ul. Starobojarska 16, lata 50. XX w.
No mam podobne zdanie,. Przydala się kolumna z historią miasta :)
Szkoda, ze nie piszecie o tym w papierowym wydaniu FB.
No muszę coś poszperać, nie wiem czy to Młynowa, ale się sprawdzi.
CLZ jak zwykle robi dobrą robotę!